Hendrik Willemyns(BE)
Er was een tijd dat Hendrik Willemyns
(Arsenal) een album de ultieme plek vond om muziek te laten leven. Maar
die tijden zijn veranderd en Willemyns is ook veranderd.
Vandaag presenteert hij muziek in boekvorm
met een film in concertvorm. Muziek, boek en film die samen resoneren om hun
punt maken.
Het begon met een zetel.
1 jaar lang lag Hendrik in een zetel na te
denken over een scenario. Hij zou een nieuwe film maken die net als zijn
voorganger Dance Dance Dance over muziek en muzikanten zou gaan. En er was wel
iets te zeggen over de staat van muziek: Waar moeten die jonge muzikanten naartoe? Hoe
gezond is muziek als alle muziekwinkels verdwijnen en 100 miljoen muzikanten om
aandacht moeten strijden op dezelfde kanalen? Zullen ze hun huid goedkoop
moeten verkopen? Voor peanuts spelen? Zullen ze zich moeten ‘prostitueren’ om
te overleven?
Maar zaten muzikanten vroeger niet in
dezelfde categorie als prostituees? In Azië werden courtisanes niet alleen
opgeleid als minnaars, maar ook als muzikanten en dichters…
De prostituee als muzikant en dichter?
De muzikant als prostituee in gedichten?
Daarmee ging Willemyns aan de slag. Hij vroeg aan zijn netwerk van bevriende muzikanten (Grant Hart, Johny Whitney, Jenny Rossander …) om voor hem gedichten te schrijven vanuit het standpunt van een prostituee. Zo verzamelde hij tientallen metaforen van minnaars, klanten en situaties. Genoeg om er een film-scenario mee te starten en genoeg om er, aangevuld met illustraties van over de hele wereld, een boek mee te vullen. Dat boek werd ‘Room of Imaginary Creatures’.
Die film werd ‘Birdsong’ en vertelt het
verhaal van een jonge poetsvrouw die droomt van een muzikaler leven en via een TV-talentenjacht in een
nachtmerrie van prostitutie terecht komt. Het verhaal speelt zich af in Tokyo
en om de muziek en de minnaars in poëzie te gieten -inclusief vliegende
kwallen, vrouwen met hondenkoppen, slakken met tentakels - deed Willemyns
beroep op verschillende toonaangevende animators en CGI-artiesten. Het
resultaat is een bevreemdende filmtrip die op poëtische manier in beeld brengt hoe muziek
tot stand komt en hoe ze ten onder kan gaan.
En de muziek?
De muziek werd gecomponeerd op basis van
de gedichten om vervolgens te dienen als soundtrack voor Birdsong om
uiteindelijk een thuis te vinden, via een downloadcode, in het boek. Zo werd
de ‘Room of Imaginary Creatures’, wat in wezen een poëtische naam voor een
bordeel is, de nieuwe thuis voor Hendrik’s muziek.
De gedichten uit het boek, de film, de muziek, zelfs de zetel… alles komt samen in de ‘Birdsong’-filmconcerten waar Hendrik Willemyns samen met Paulien Mathues, als ‘bird’ van dienst, de kleurrijke wereld van de ‘Room of Imaginary Creatures’ tot leven gaat brengen.