LuxJury^(CH)

Onder invloed van George Michael, Angel Olsen en de soundtrack van Vampyros Lesbos, smelt LuxJury elementen van pop, rock en soul samen tot een sound die zich kenmerkt door eerlijke, zelfrelativerende lyrics.

In 2024 stuurde Lux een in eigen beheer uitgebrachte EP naar Bella Union. Ze verwachtte dat die meteen in de digitale prullenmand zou belanden en bereidde zich erop voor om de muziek vaarwel te zeggen. In 2025 kreeg ze onverwacht de steun van Bella om de EP te laten uitgroeien tot een volwaardig album. De oorspronkelijke titel bleef behouden: Giving Up.

Lux groeide op in een uitgesproken suburbane wijk van Wenen, waar geen spat rock-'n-roll haar weg kruiste. Muziek werd haar enige uitweg uit de sleur en statische realiteit van haar buurt. Op de middelbare school drumde ze in een Weezer-coverband, een voorbode van wat komen zou. Haar verzet tegen de generieke radio-pop van continentaal Europa bracht haar uiteindelijk tot een herwaardering van net die songwriting en gitaarklank.

Aan de universiteit leerde ze drummer Howey kennen, een bondgenoot in het collectief falen van de wetenschapsvakken. In 2018 verhuisden ze samen naar Londen, waar ze zich onderdompelden in de Hackney Wick warehousescene. Via de tourmanager van Florence and the Machine maakten ze kennis met de queer rockscene rond producer en studiobaas Margo Broom (Hermitage Works, bekend van o.a. Goat Girl, Big Joanie en Fat White Family).

In die studio liepen ze Nathan Ridley tegen het lijf, een jonge, enthousiaste en charmant nonchalante studio-engineer. Nathan werd al snel hun vaste producer en, na enig aandringen, ook hun bassist (al is hij dat eigenlijk totaal niet). Samen vormen ze LuxJury. Ze begonnen aan de opnames van wat hun eerste EP zou worden ‘Giving Up’, hun eerste schreeuw de wereld in.