Maria Somerville^(IE)

Tegen de tijd dat de Ierse muzikante Maria Somerville begon te schrijven aan Luster, haar belangrijke labeldebuut bij 4AD, woonde ze al een hele tijd weg van haar geboortestreek Connemara. Ze groeide op tussen het ruige, bergachtige landschap aan de westkust van Galway, en verhuisde later naar Dublin, waar ze geduldig haar eigen atmosferische dreampopsignatuur ontwikkelde, geïnspireerd door het landschap van haar jeugd – een betoverende wereld van golvende ambient-elektronica, etherische gitaarakkoorden, spaarzame percussie en ingehouden, poëtische fragmenten. In 2019 mondde dat uit in All My People, een in eigen beheer uitgebrachte LP, doordrenkt van galm, nostalgie en heimwee, die lof kreeg van fijnproevers in de pers én bij luisteraars.

Toen ze terugkeerde naar Connemara, naar een huis vlak bij waar ze opgroeide en met zicht op een van de grootste meren van het land, Lough Corrib, begon ze te werken aan de nummers die uiteindelijk Luster zouden vormen – een album dat haar muziek in een nieuw licht zet en zowel qua geluid als gevoel een stap vooruit is. Waar All My People herinneringen en melancholische weemoed ving in mistige slowcore-ballads, tonen deze twaalf tracks een artiest die zekerder is van de weg die ze gekozen heeft, en van de persoon die ze in dat proces is geworden. Zoals ze zingt in Trip: “I can see more clearly than I could before. I know now what's true for me.”

Gesterkt door haar omgeving en gedragen door haar gemeenschap vond Somerville bij haar terugkeer een hernieuwde creatieve energie. Het bood “vruchtbare grond” voor spontaan vloeiende opnamesessies in haar kleine woonkamerstudio, waar ze demo’s in elkaar zette die vervolgens werden uitgewerkt met vrienden en medewerkers, en later gemixt door de gerenommeerde New Yorkse engineer Gabriel Schuman. Onder de bijdragers waren producers J. Colleran, Brendan Jenkinson en Diego Herrera (ook bekend als Suzanne Kraft), maar ook Ian Lynch van Lankum, wiens uilleann pipe-drones te horen zijn in Violet, en Margie Jean Lewis, van wie de strijkstok door de ambientnevel van Flutter trilt. Sessies met muzikanten Henry Earnest en Finn Carraher McDonald (aka Nashpaints) hielpen “alles samenbrengen”, terwijl bijdragen van vrienden Roisin Berkley en Olan Monk de verbondenheid vereeuwigden die ze opnieuw vonden sinds Somerville terug in Connemara is.

Sinds 2021 krijgen luisteraars elke maandag- en dinsdagochtend een inkijk in Somerville’s wereld via haar geliefde Early Bird Show op NTS Radio, waar haar ochtendlijke selectie reikt van serene ambient en shoegaze tot traditionele Ierse folksongs. Sinds haar ondertekening bij 4AD datzelfde jaar toerde Somerville met labelgenoten Dry Cleaning, en bracht ze twee covers uit voor de 40ste verjaardag van het label – Kinky Love van Nancy Sinatra en Sea Bird van Air Miami. Met de release van Luster luidt ze een nieuw tijdperk in, waarin ze in 2025 met een liveband de wereld rond zal reizen. Wees er zeker van: waar Somerville ook naartoe gaat, ze neemt altijd een stukje thuis met zich mee – een levendige, ademende, tijdloze essentie die je in elke noot voelt, zo helder als de lucht boven de Corrib.