Opus Kink^(UK)

Met hun constant muterende mix van jazz-, country- en punkinvloeden baant Opus Kink zich een unieke weg in een oververzadigd muzieklandschap. De band, opgericht in Brighton (VK) in 2017, bouwde naam op met vurige, bijna cultachtige liveshows en ontwikkelde een sound die even ongrijpbaar als herkenbaar is. Van tarantella (St Paul of The Tarantulas) tot pompend death-disco (This Train), van muziekhal (Dust) tot dreigende, trage dirge (Malarkey).

Hun handelsmerk? Een formidabele blazerssectie en een rafelige, sarcastische voordracht. Vergelijkingen met postpunk- en no-wave-iconen als The Pop Group, The Birthday Party en Lounge Lizards liggen voor de hand, maar het is hun verwevenheid van oudere, traditionele invloeden – koorzang, folk, country, Latin, Weimar cabaret en cruise-ship crooner – die hen echt uniek maakt.

Met teksten over geweld, kwaad, schaamte, verstoorde seksuele politiek, angst en leegte, doordrenkt van absurde ironie, bouwt Opus Kink een verleidelijke onderwereld waarin een steeds gulziger publiek zich graag laat onderdompelen.