Sad Boys Klub^(BE)

Balancerend tussen alles en iedereen - zoals het vier millennials betaamt - maken deze vier jongens non-sad liedjes van uitwaaierende gitaren, twangy basgrooves, punky ritmes, synths  en een energieke stem die je meesleept in weltschmerz-verhalen over het moderne stadsleven - verpakt in een subtiel maar fris jaren tachtig-jasje.

Het Gentse Sad Boys Klub staat klaar om een verschroeiend najaarsoffensief los te laten in de vorm van debuut-EP ‘Talking Silence’.

Na eerdere worpen in de vorm van goed ontvangen singles ‘Concrete Man’ en ‘Cry Scene’ is het nu tijd voor het echte werk; de Klub doet een gooi naar de clubs. In de lente van 2025 bivakeerde de band in de Barefoot Studios (zie ook: No Prisoners, Maria Iskariot en meer rough stuff) om een eerste EP in te blikken.

Met vijf nieuwe songs gebundeld als ‘Talking Silence’ werd dat een liefdeskind van moderne dissonante gitaarmuziek, shoegaze en de post-punk revival uit de mid noughties, afgewerkt met een flinke scheut Gentse branie.

Eerste single ‘Ballet Dancer’ is hier het perfecte voorbeeld van; snedig, blik vooruit en weinig tot geen ruimte voor onderhandeling. “I don’t feel like fitting, in this fitting room” wordt er in het refrein gedeclameerd, een mantra dat de essentie van de band meteen mooi samenvat. Sad Boys Klub wilt niet in één hokje passen, gewoon lang genoeg in alle spiegels kijken.

Intussen verschenen met ‘A Calling’ en ‘No Narrative’ nog twee punchy tracks uit het plaatje — een schizofreen liefdeslied en een non-ballad. Elk van de singles kreeg trouwens heel snel airplay in de show ‘Belpop’ op Radio 1.

De volledige EP kwam uit op 26 september, waarna de Sad Boys ‘m hometown wise op 10 oktober voorstelden in een uitverkochte Trefpunt Concertzaal. Momenteel trekt de band door Vlaanderen. ‘Talking Silence’ ligt er, maar de band is nog lang niet uitverteld, zoveel is zeker.