David Eugene Edwards solo

David Eugene Edwards is larger than life. Iedereen die hem ooit live heeft zien optreden (Wovenhand, 16 Horsepower), kan getuigen van zijn innemende intensiteit terwijl hij zingt en de overweldigende, donkere woede en schoonheid uit zijn instrument tovert. Op zijn allereerste soloalbum onder zijn eigen naam, levert hij een uniek eigen geluid, met een kwetsbaarheid en introspectie die nog nooit eerder van hem zijn gehoord.

De visioenen van Hyacinth
Op Hyacinth (2023 - Sargent House) wordt de zware rock van zijn recente werk met Wovenhand teruggedrongen en staan de stem van de man en zijn spaarzame instrumentatie centraal. Er klinkt een sombere schoonheid en wereldvermoeide toon door deze nummers.

"Hyacinth was een soort visioen," zegt Edwards. "Een droom. Ik zocht in mijn oude houten banjo en nylonsnarige gitaar een verborgen pad. Geheimen die ze al die jaren voor me verborgen hadden gehouden, en creëerde voor mezelf een nieuwe Mythos van filosofische en spirituele ideeën of concepten."

"Over het geheel genomen denk ik dat het album een weefwerk is van oude en moderne verhalen, van de zoektocht van de mensheid naar begrip van de wereld waarin we ons bevinden en van elkaar. In al zijn eenvoud en complexiteit," zegt Edwards. "Hyacint is een verwijzing naar de Griekse mythe van Apollo. En het woord betekent een kostbare steen en blauwe ridderspoorbloem van paars en bleek." 

Support komt van Geraldine Vanspauwen die onder de naam Lazzaro de kruispunten tussen poëzie, songwriting en ambient-muziek, die een etherische maar fysieke wereld van geluid oproepen, geleid door een subliminale kracht van het levensvuur, subtiele winden, dromen, verlangen. Momenteel treedt ze solo op (gitaar, tape, stem, fx) en met de bands Zemlya (drums, stem) en Sergeant (gitaar).

In samenwerking met Ha Concerts.